Niet trainen moeilijker dan wel trainen

Na mijn griepje sta ik weer te popelen om te gaan lopen, drie dagen na de eerste koortsvrije dag een rustig duurloop van 40' gepland. Vol goede moed begin ik met een rustige warming-up van 15 minuten, ik voel direct dat ik niet superfit ben. De eerste 20' voor de wind gaan nog redelijk, echter tegenwind voel ik direct mijn benen en lijkt het er meer op dat ik een halve marathon in de benen heb in plaats van de 20' die ik werkelijk heb gelopen. Dit is toch wel even incasseren, maar met de lessen uit het verleden heb ik toch besloten om de duurloop die over twee dagen gepland staat niet te lopen en het lichaam nog even rust te geven. Ik vind dit de moeilijkste beslissingen, het hart wil trainen alleen het hoofd weet dat het beter is dit niet te doen!

Griep

Helaas kan ik melden dat ik op basis van ervaring de vorige blog kan bevestigen. Het lichaam is een supermachine, maar ook mijn superfitte lijf is geveld door een griepje. Het kon ook niet bijna anders met twee gezinsleden die allebei griep hadden, ondanks de "voorzorgsmaatregelen" zoals bijna neurotisch handen wassen, slapen op de logeerkamer en vroeg naar bed gaan. Het eerste wat door je hoofd speelt wanneer de griep je aanvalt is: de marathon kan ik nu wel vergeten. Na deze eerste gedachte heb ik mijn focus op het herstel gezet, zonder herstel kan je toch niet verder en hebben frustraties over het doel alleen maar een negatief effect. Het viel gelukkig mee, in totaal maar 4 dagen ziek waarvan twee met koorts (boven de 38 graden) en de andere dagen verhoging. Nu het herstel er is kan ik weer verder kijken naar het echte doel, op dit soort momenten ben ik blij dat ik professionele begeleiding heb, iemand die je helpt om na zo'n griepje de juiste keuzes te maken en je ook weet te remmen. Ik train al 4 jaar onder begeleiding van Coach4run , voor mensen die een druk leven hebben en niet op vaste tijden kunnen trainen is dit ideaal. Mijn resultaten zijn sterk verbeterd, vroeger kon ik net 10 km lopen, nu loop ik eenvoudig halve marathons, is mijn 10 km tijd met ruim twee minuten verbeterd en staat nu op 43'10" en mijn halve marathontijd met 5 minuten verbeterd en staat nu op 1u40'39". In overleg met mijn coach gaan we dit weekend voorzichtig de draad weer oppakken, op weg naar het echte doel!

Het lichaam efficiënter dan een F1-wagen

Gisteren stond een duurloop van het type DI op het programma, 1u30’ met het tempo van 5’53” per kilometer. Deze training heeft als doel om het lichaam te laten wennen aan het verbranden van vet, hierdoor wordt de omschakeling naar vetverbranding op de marathon minder “pijnlijk”. Wanneer je over je lichaam nadenkt en wat er allemaal gebeurd tijdens het bovenstaande “duurloopje” zie je pas in dat je lichaam een supermachine is. Zo trekken de cellen, die de pompende beweging van je hart aansturen, tijdens deze duurloop ongeveer 12.600 keer exact op het juiste moment samen. Wordt er ongeveer 1.800 liter bloed rondgepompt, gefilterd en van zuurstof voorzien. En dan laten we alle chemische processen die hier rondom plaatsvinden nog buiten beschouwing. Een perfect functionerende machine, maar die tegelijkertijd ook zeer kwetsbaar is. Met twee gezinsleden die de griep hebben wordt je jezelf daar weer bewust van, één microscopisch klein virusje en je voorbereiding voor de marathon valt in duigen!