Ik woon op een klein dorpje op het platteland, meer koeien dan inwoners. Het is een fantastische omgeving om barefoot te lopen, de enige viezigheid op de weg zijn doodgereden beesten, uitwerpselen van koeien en modder. De mensen op het dorp zijn erg behoudend en redelijk conservatief, mensen die anders zijn of doen worden vaak toch wel met enige terughoudendheid bekeken. Een mooi voorbeeld hiervan is de laatste "roddel" die de ronde doet in het dorp. Tijdens een verjaardag werd ik aangesproken of ik de roddel al gehoord had, waarop ik uiteraard ontkennend moest antwoorden want roddels worden per definitie niet besproken met de persoon in kwestie. Zo zou ik op mijn blote voeten lopen omdat ik lid was geworden van een sekte in Amerika waarbij dit onderdeel was van het geloof!! Uiteraard hebben wij hier verschrikkelijk om gelachen en heb ik zelfs overwogen om in een lende doek te gaan hardlopen om het beeld te bevestigen. Toch zijn er inderdaad religieuze stromingen die het lopen als onderdeel hebben van hun inwijdingsritueel. Zo heb jij in Japan de Tendai Marathon Monniken, tijdens hun zeven jarige opleiding hebben ze een 1000 dagen challenge. In de eerste periode van 300 dagen moeten ze 100 dagen achter elkaar 40km per dag lopen, in het 4e en het 5e jaar moeten ze 200 dagen 40km achter elkaar lopen. In het 6e jaar komt er elke dag 20km bij totdat ze uiteindelijk in het 7e jaar 84 km per dag lopen 100 dagen op rij! Voor een uitgebreid artikel klik hier
